De sluiting van voorzieningen in plattelandsgemeenschappen gaat vaak gepaard met negatieve emoties. De meeste onderzoeken naar reacties op sluiting van voorzieningen kijken niet naar het sociaal-psychologische proces van 'verlies' van dergelijke lokale voorzieningen, dat zich voordoet wanneer emotionele ‘plaats-binding’ (place attachment) wordt verstoord. Dit artikel onderzoekt hoe een dorpsgemeenschap de sluiting van voorzieningen interpreteert en evalueert, en onderzoekt coping-mechanismen voor veranderingen in de leefomgeving. Er zijn drie focusgroepen georganiseerd in Tzummarum, een dorp in Friesland, net nadat de sluiting van een lokale sporthal was aangekondigd. Om de empirische resultaten te interpreteren, wordt een theoretisch raamwerk voor collectieve coping-reacties gebruikt. We stellen vast dat hoewel de sluiting van lokale voorzieningen kan leiden tot een verstoring van individuele plaats-binding, er een gedeeld gevoel van verlies is gebaseerd op de sociale en symbolische betekenis die bepaalde voorzieningen hebben voor de dorpsgemeenschap. Dit gevoel van verlies kan deels de collectieve coping-reacties verklaren. Uit deze studie bleek echter dat collectieve actie alleen wordt overwogen voor lokale voorzieningen die een ‘dorpsgevoel’ bevorderen, mits er voldoende draagvlak is.